มีคนเคยกล่าวว่า สถาปนิกเป็นอาชีพที่สร้างสิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้ให้เกิดขึ้น จากความคิดที่ลอยอยู่ในอากาศ สร้างที่ว่างรกร้างให้กลายเป็นบ้านที่น่าอยู่ สร้างพื้นที่ใช้สอยที่ไม่เคยมีอยู่จริง สร้างความเป็นไปได้จากความไม่แน่นอน สร้าง ”ที่ว่าง” ไม่ให้ “ว่างเปล่า” อีกต่อไป
วันนนี้ได้มีโอกาสเดินทางมายังจังหวัดภูเก็ต ภาพตัวอย่างของบ้านหลังนี้ที่เจ้าของบ้านส่งมาทางอีเมลบ่งบอกถึงการออกแบบที่น่าทึ่งได้ในระดับหนึ่ง ทว่าเมื่อได้เห็นและสัมผัสด้วยสายตาตัวเอง ก็พบว่า การได้เห็นของจริงให้ผลลัพธ์ที่น่าตื่นเต้นมากกว่ารูปภาพหลายเท่าตัว
บ้านหลังนี้มีชื่อว่า “Villa Amanzi” ออกแบบโดย Original Vision และอยู่ในการดูแลของ Paresa Hotel โรงแรมสวยซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ บ้านสไตล์โมเดิร์นหลังนี้แฝงด้วยรายละเอียดการออกแบบมากมาย ทำให้ตัวบ้านดูพิเศษมากกว่าบ้านหลังอื่นๆ ตัวบ้านตั้งอยู่บริเวณแหลมสน บนชายหาดฝั่งตะวันตกของภูเก็ต พื้นที่ตั้งของบ้านเป็นเชิงเขาลาดลงสู่ทะเล แนวคิดหลักในการออกแบบจึงให้ตัวบ้านเหมือนค่อยๆแทรกและผุดขึ้นมาจากโขดหินสูงชัน ทั้งภายในและภายนอกบ้านจึงมีส่วนประกอบที่เป็นธรรมชาติอย่างโขดหินแกรนิตน้อยใหญ่ซึ่งกลายเป็นผนังของบ้าน
เมื่อก้าวพ้นประตูรั้วเข้ามาจะพบเนินดินลาดลงไปสู่ตัวบ้าน มีบันไดทอดยาวลัดเลาะสู่พื้นที่ชั้นสองซึ่งเป็นทางเข้าหลักของบ้าน ชั้นนี้ประกอบด้วยส่วนรับแขก ส่วนรับประทานอาหาร ห้องน้ำแขก ครัว และส่วนบริการ ต่ำลงไปที่ชั้นหนึ่งเป็นห้องนอน 2 ห้อง ห้องนั่งเล่น เกมรูม ส่วนชั้นสามเป็นห้องนอนทั้งหมด 4 ห้อง ตัวบ้านออกแบบผังพื้นเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า พื้นที่บางส่วนของชั้นหนึ่งเข้าไปสัมผัสกับหน้าผาหินเดิม ผสมผสานเป็นเหมือนส่วนหนึ่งของบ้าน และบ้านก็เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติเช่นกัน พื้นที่รับแขกและรับประทานอาหารเปิดโล่งไร้เสาโครงสร้างมาขวางให้เกะกะ ยาวประมาณ 20 เมตร เมื่อเปิดประตูบานเลื่อนขนาดใหญ่พิเศษให้สุด บริเวณนี้ก็จะเปิดโล่งและสามารถมองทะลุไปถึงท้องทะเลที่อยู่เบื้องหน้า
แสงแดดยามเช้าเปลี่ยนองศาพาให้เงาจากตัวบ้านที่พาดลงสู่สระว่ายน้ำเปลี่ยนไปด้วย เรายังคงหามุมถ่ายภาพที่สร้างแรงบันดาลใจได้มากที่สุด ผู้ดูแลบ้านพาเราเดินลงไปยังชั้นหนึ่งซึ่งมีส่วนเชื่อมต่อกับทางเดินไปสู่ทะเลด้านล่าง ริมหาดบริเวณนี้เป็นโขดหิน จึงเหมือนเป็นการกันไม่ให้คนภายนอกสามารถเดินมาถึงได้ มั่นใจได้ว่าไม่ว่าจะเวลาใดบ้านหลังนี้ก็จะสงบเงียบปราศจากผู้คนรบกวนแน่นอน ส่วนที่ชั้นสามของบ้านเป็นพื้นที่ของห้องนอน 4 ห้อง เราเดินขึ้นไปผ่านบันไดเหล็กโปร่ง และยิ่งดูสบายตาเมื่อใช้กระจกใสและสะลิงเป็นราวกันตก ห้องนอนชั้นนี้ขนาบด้วยทางเดินและระเบียงทั้งสองด้าน มีบางส่วนออกแบบเป็นแผงระแนงอะลูมิเนียมที่สามารถปรับมุมองศาได้ เพื่อเป็นเปลือกอาคารที่สร้างร่มเงาให้ตัวบ้าน
ผมเดินชมรอบๆบ้านพร้อมกับดูแปลนบ้านที่อยู่ในมือ ตอนนี้ผมยืนอยู่ที่ห้องอเนกประสงค์ชั้นล่าง บางส่วนของห้องเป็นก้อนหินขนาดใหญ่ที่กลายเป็นส่วนหนึ่งของบ้าน ผมลองจินตนาการถึงสภาพของพื้นที่ก่อนที่บ้านหลังนี้จะสร้าง คงเป็นพื้นที่ที่อุดมด้วยสีเขียวและธรรมชาติ แต่ไม่สามารถอยู่อาศัยได้ เมื่อเปรียบเทียบกับตอนนี้ ห้องต่างๆได้ก่อตัวขึ้น โดยยึดถือหลักรบกวนธรรมชาติให้น้อยที่สุด ตัดต้นไม้น้อยที่สุด เพื่อให้บ้านหลังนี้กลมกลืนกับบริบทรอบๆให้มากเท่าที่จะเป็นไปได้
ขณะที่เดินอยู่ภายในบ้านนั้นเอง ท่ามกลางความโปร่งโล่งและเฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้น เบื้องหน้าเป็นสระว่ายน้ำที่พุ่งและยื่นไปในอากาศและมีภาพหลังเป็นท้องทะเลสีคราม ทำให้นึกถึงคำว่า “ที่ว่าง” ที่เหมือนจะมีความหมายว่า “ว่างเปล่า” นั้น คงใช้ไม่ได้กับบ้านหลังนี้ ในเมื่อบริบทรอบตัวมีพลังและดึงดูดให้ต้องสนใจมากขนาดนี้ บ้านที่ตั้งอยู่ก็อาจไม่จำเป็นต้องโดดเด่นแข่งกับธรรมชาติ ขอเพียงให้บ้านเป็นสิ่งที่ช่วยส่งเสริมให้ธรรมชาติรอบตัวดูมีพลังไปพร้อมกับบ้านหลังนั้น…ก็พอแล้ว
