TOUCH Architect
กับการออกแบบที่ไม่มีสไตล์ แต่มุ่งเน้นความหมายเฉพาะตัวของการอยู่อาศัย

แต่สำหรับคุณจือเอง การได้เรียนต่อในคณะสายวิชาชีพ เป็นจุดมุ่งหมายมาตั้งแต่ต้น ผสมกับการที่ตนเองชอบสเก็ตช์ภาพ แต่ไม่ได้มีพื้นฐานการวาดที่โดดเด่น ‘สถาปนิก’ อาชีพที่อยู่กึ่งกลางระหว่างวิทย์และศิลป์จึงเป็นคำตอบสุดท้ายที่ตนเองไม่เคยเสียใจที่ตัดสินใจเลือกในวันนั้น

หากคิดว่าการเปิดออฟฟิศออกแบบเป็นของตนเองนั้น ต้องเรียนเก่งและเพอร์เฟกต์มาตั้งแต่ต้น ความคิดนั้นก็คงจะดูใจร้ายและสุดโต่งไปเสียหน่อย เพราะวิชาชีพนี้ต้องสั่งสมจากประสบการณ์ มิใช่เพียงตำราที่ท่องจำแล้วเพียงพอ คุณเอฟเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล เพราะหากย้อนกลับไปในสมัยเรียน คุณเอฟเล่าว่าตนเองไม่ใช่เด็กเรียนเก่ง แต่สั่งสมประสบการณ์ผ่านการเก็บรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เพื่อใช้สำหรับประกอบอาชีพในอนาคต

“บางอย่างเราก็ไม่รู้ จนเราจบมาทำงานผ่านประสบการณ์มากมายหลายปี อย่างตอนนั้นอาจารย์บอกว่า Construction มันเหมือนยาขม ดีแต่ต้องฝืนกิน เพราะถ้าคุณไม่รู้เรื่องงานโครงสร้าง คุณจะเป็นคนกระจอกในสายตาช่าง เราจำคำพูดนั้นได้ดี มันเลยทำให้เราพยายามฝึกฝนตัวเองมาตลอด”