เมื่อของใช้รอบตัวถูกนำไปสู่การก่อรูปที่ว่าง สิ่งใหม่ในงานสถาปัตย์จึงเกิดขึ้น!
มาดูว่า เด็กสถาปัตย์ มช. ปี 2 เขาเล่นของอะไรกัน ?

Dsign Something : ทำไมโปรเจ็กต์นี้ถึงเหมาะกับนักศึกษาชั้นปีที่ 2 ต้องการให้นักศึกษาเรียนรู้เรื่องใด?
อาจารย์ : งานนี้เป็นโปรเจ็กต์แรกของสตูดิโอชั้นปีที่ 2 ที่อยากให้นักศึกษาเริ่มจากความสนุกในการทดลองสร้างที่ว่างโดยไม่จำเป็นต้องถูกตีกรอบด้วยกฏหมาย โครงสร้าง และที่ตั้ง ซึ่งนักศึกษามีอิสระที่จะเรียนรู้ถึงการก่อรูปที่ว่าง รูปทรง ผ่านวัสดุ รูปทรง นักศึกษาจะได้ทดลองประกอบ (Tectonic) สร้างสรรค์ (Creation) ที่ว่างจากความดิบของของใช้ (Raw Material) ที่อยู่นอกกรอบของสถาปัตยกรรม ผ่านการทำโมเดล ซึ่งทำให้นักศึกษามีโอกาสค้นพบพลังของที่ว่างที่คาดไม่ถึง ส่งผลรับรู้ถึงความงาม อารมณ์ ความรู้สึก (Art) จากงานที่ตนเองสร้าง และนำไปพัฒนาสู่การสร้างสถาปัตยกรรมในโปรเจ็กต์ที่ 2 ต่อไปนั่นเอง

Dsign Something : สำหรับอาจารย์ผู้ตรวจแบบ ความยากและท้าทายของโปรเจ็กต์นี้อยู่ที่จุดไหน?
อาจารย์ : ความยากและท้าทายของโปรเจ็กต์นี้คือ การนำวัสดุหรือของใช้ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสถาปัตยกรรมเลย มาค่อย ๆ ค้นหาเสน่ห์ ความโดดเด่น คุณสมบัติของของที่เราเลือก ทดลอง ประกอบ เพื่อก่อรูปที่ว่างที่สะท้อนความเจ๋งของของนั้น ๆ ซึ่งผลของมันทำให้ทีมผู้สอน และนักศึกษา เห็นถึงเสน่ห์ ความงาม ของที่ว่างรูปแบบใหม่ที่คาดไม่ถึงปรากฏออกมาผ่านการทำโมเดล

Dsign Something : อยากให้อาจารย์อธิบายคีย์เวิร์ด ‘Raw object to Raw space’ แบบเข้าใจง่ายๆ ?
อาจารย์ : เรียกง่าย ๆ มันคือการออกแบบโดยนำ ความดิบ ความดั่งเดิม หรือความเป็นธรรมชาติของวัสดุตั้งต้นโดยไม่ต้องแปรรูป เพียงแต่นำมาประกอบให้เกิดที่ว่างดิบ ๆ ที่ว่างที่มีความสดใหม่ที่ยังไม่ได้ถูกเงื่อนไขของโครงสร้าง กฎหมาย ที่ตั้งและการเขียนแบบเข้ามาตีกรอบ

Dsign Something : ผลตอบรับจากนักศึกษาที่ได้ทำโปรเจ็กต์นี้เป็นอย่างไรบ้าง?
อาจารย์ : นักศึกษามีความสนุกที่ได้ทดลอง ประกอบ ก่อรูปโมเดลของที่ว่างหลาย ๆ รูปแบบ จนทำให้เห็นผลงานของนักศึกษาหลาย ๆ งานที่มีการประกอบสร้างที่ว่างที่น่าสนใจมาก

ทั้งหมดนี้ คือส่วนหนึ่งในการเรียนสถาปัตยกรรมในภาคเรียนชั้นปีแรก ๆ เพื่อที่จะเตรียมตัวไปออกแบบในโครงการที่มีขนาดใหญ่และซับซ้อนมากขึ้น โดยการฝึกในลักษณะนี้จะทำให้ผู้เรียนได้ฝึกการมองหาความเป็นไปได้ใหม่ ๆ เพิ่มไอเดียที่สร้างสรรค์ ซึ่งถือเป็นกระบวนการสำคัญในการออกแบบ ที่จะได้รับการเกลาความคิด จินตนาการ ให้ออกมาเป็นรูปเป็นร่าง ภายใต้การเทียบสัดส่วนกับร่างกายมนุษย์นั่นเอง

ผลงานของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 หลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต
สาขาสถาปัตยกรรม คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
ในกระบวนวิชา Alternative Architectural Design Studio 1

“เล่นของ”
การทดลองและศึกษาของใช้รอบตัวที่ตนเองสนใจ เพื่อนำไปสู่การก่อรูปที่ว่าง รูปทรงผ่านฟอร์มวัสดุ และความสัมพันธ์กับสัดส่วนมนุษย์ บนพื้นที่ขนาด 200 ตร.ม

ขอขอบคุณทีมอาจารย์ผู้สอน :
อาจารย์กวิน ว่องวิทยาการอาจารย์อรรถสิทธิ์ กองมงคลอาจารย์อาภาภรณ์ วงศ์ลักษณ์พันธ์

ขอบคุณภาพจาก Faculty of Architecture Chiang Mai University