“ตอนนั้นพี่จบโปรเจ็คต์หนังการ์ตูนเก้าศาสตราที่อยู่กับมันมาสี่ปีครึ่ง มันเป็นประสบการณ์การทำหนังแอนิเมชั่นสเกลที่ไม่เคยแตะมาก่อน สิ่งที่ต้องบริหารจัดการมันมีความเครียดอยู่ในระดับสูงมาก ซึ่งพอดีกับเป็นช่วงที่ตุ๊กมีลูก แล้วเราไม่ค่อยมีเวลาเจอลูกเรา ตุ๊กเลยเริ่มทำเพจ Little Monster โดยมีพี่คอยเป็นที่ปรึกษา เป็นครีเอทีฟ และเซ็ตอัพความเป็นบริษัทให้ตุ๊ก” จากธุรกิจที่ พี่เหว่ง – ภูศณัฏฐ์ การุณวงศ์วัฒน์ หรือ พ่อเหว่ง บอกกับเราว่าเป็นธุรกิจที่เสี่ยงที่สุดในชีวิตเขากับความเป็นพ่อในวัย 39 ปีในตอนนั้น กลายมาเป็นพื้นที่ของความรักความอบอุ่น (บวกความแสนซน) ส่งต่อให้คนทางบ้านอารมณ์ดีตามไปด้วย จนประสบความสำเร็จ และต่อยอดขยายเป็นคอนเทนต์ที่ยังคงความเป็นพี่เหว่งในหลายมุมที่แตกต่างออกไป ทั้งเทพลีลา และนักขายมือทอง “ทุกอย่างที่พี่ทำ พี่สุดก่อนนะ ทุกอย่าง สุดในความคิดของเราคือเต็มที่แล้ว” ความคาดหวังและเส้นทางเรียนเต็คที่ไม่ได้เป็นอย่างใจ เช่นเดียวกับเด็กนักเรียนมัธยมปลายทั่วไปในตอนนั้นที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองควรจะเดินไปทางไหนต่อ พี่เหว่ง ม.6 ที่รู้แค่ว่าตัวเองวาดรูปได้ เกี่ยวกับสายวิทย์ จึงมุ่งตรงปลายทางการเอ็นทรานซ์มาที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ด้วยความคาดหวังที่จะได้เรียนจบไปนั่งวาดรูปหล่อๆ ในห้องแอร์ “ด้วยความที่ไม่ค่อยรู้อะไร พอเข้าไปปุ๊บ ทุกอย่างมันเป็นสิ่งใหม่หมดเลย พอเริ่มมีการดราฟต์งานด้วยมือ เริ่มจากดราฟต์โดมสถาปัตยกรรมยุคเก่า ดราฟต์ยากๆ ใช้เครื่องมือเยอะๆ ก็เริ่มรู้สึกถึงความไม่ใช่ อยากลาออกตั้งแต่วันแรกๆ ที่เปิดเทอมเลย มันเหนื่อยมาก สำหรับพี่มันยากมาก แต่เราก็ตั้งใจนะ ทำจนถึงเช้าเลยเพราะต้องส่งให้ทัน…