OPENING HOURS: MONDAY – SUNDAY: 10.00 AM TO 8.00 PM

info@sitename.com | 987654321

ทริปน่องลาย 01 TOKYO, TAKAYAMA : เดินเล่นที่ญี่ปุ่นกับ ตุลย์ ปลานิลเต็มบ้าน

14556719_10153807327347750_506456704235011912_o

ทริปน่องลาย นัมเบอร์ 01 TOKYO, TAKAYAMA

ทริปนี้จองตั๋วไว้นานมาก ก่อนที่จะไปคันไซรอบที่แล้วซะอีก นำทีมโดย อิท เดือน และแม่นำทิพย์ โดยมีผมเป็นสมุนติดตาม … ทริปนี้โปรแกรมคร่าวๆ ของเราคือ แลนด์ดิ้งโตเกียว-แวะเที่ยวทาคายาม่า-ล่องป่าเข้าชิรากาวะโก-รีเทิร์นทูทาคายาม่า-ดูฟูจิยาม่าที่คาวากูชิโกะ-แล้วช็อปให้ลืมโลกที่โตเกียว-กลับประเทศไทย

เริ่มเลยละกัน มาถึงนาริตะ ราวๆ 7 โมงเช้าปั๊บ ก็ต่อด้วยการนั่งรถไฟนาริตะเอ็กเพรส ราวๆ 1.30 ชั่วโมง เราก็มาถึงที่หมายชินจุกุ เพื่อมาคอนเฟิร์มตั๋วรถบัสที่จองไว้ ทุกอย่างไม่น่ามีปัญหาอะไร จนกระทั่งจะออกจากสถานีมาหาข้าวกินผมดันทำตั๋วรถไฟหาย ไปยืนเจรจาอยู่ซักครู่ “เอ่อออ มายทิกเกตอิสลอส ฮาว แคนไอ ดู” มั่วมาก นายสถานีพูดเหมือนว่าต้องจ่ายเพิ่ม สุดท้ายเพื่อนๆ มาช่วย จนนายสถานี ถามว่า “มาด้วยกันใช่ไหม” ถ้างั้นก็ออกไปได้ เราคิด”อ้าว ไหงง่ายงี๊ นี่ยืนพูดตั้งนาน” 555

เรามีเวลาว่างจนถึงสี่ทุ่ม เพื่อรอขึ้นรถบัสไปทาคายาม่า ซึ่งคืนนี้พวกเราใช้วิธีนอนบนรถบัส เพื่อประหยัดค่าโรงแรมและค่าเดินทางไป 1คืน  บรรยากาศที่โตเกียวมีฝนที่ปรอยลงมาไม่หยุด แต่เวลาเหลือเยอะจะไม่เที่ยวเลยก็จะเสียเวลาเปล่า ก็เลยตกลงกันว่าจะไป Asakusa และต่อด้วย Ueno แบบสบายๆ ไม่ต้องรีบร้อน

ที่ Asakusa เดือนเดินนำไปซื้อเมล่อนปัง เจอร้านแรกซื้อกินก็อร่อยดีแต่เดินต่อมา เจออีกร้านที่เดือนบอกว่า “ร้านนี้แหละที่อยากกิน” ก็เลยซื้ออีกอัน ร้านนี้พอคนขายรู้เท่านั้นแหละว่าเป็นคนไทย เค้าพูดว่า “อ่าาาา เจมจิๆๆๆ” พร้อมกับโชว์รูปคู่เจมจิให้เราดู 555

จนกระทั่งเวลาสี่ทุ่ม เราก็กลับมาที่สถานี เพื่อรอขึ้นรถบัส อิทกับเดือนมาพร้อมผลิตภัณท์ใหม่มานำเสนอผม
อิท : “เฮ้ย ใช้ป่าว ”
ผม : “อะไรวะ”
อิท : “มันคือผ้าอาบน้ำ….”

ซึ่งพอได้ลองนั้น มันก็คือทิชชู่เปียกนี่แหละ T T แต่ก็ช่วยให้เราสบายตัวขึ้นได้บ้าง รถที่นี่ออกตรงแป๊ะ ไม่ต่างจากรถไฟ รถเราออก 23.00 น. จะถึง ทาคายาม่า ก็ราวๆ ตีสี่-ห้า เวลาระหว่างนี้ …นอนเถอะ..

ตื่นๆๆ!! ถึงแล้ว ใช่ครับเวลาผ่านไปรวดเร็ว เรามาถึงทาคายาม่า ตั้งแต่ ตีสี่กว่า!!!
Takayama โดยที่ข้อมูลที่ผมทราบ ที่นี้ ได้ฉายาว่าลิตเติ้ลเกียวโต เป็นลักษณะเป็นเมืองเก่าขนาดเล็กที่มีประชากรไม่หนาแน่นนัก โดยภาพจำของพวกเราที่คุ้นๆตาคือ สะพานสีแดง(สะพานนะคะบะชิ) ที่พาดผ่านแม่น้ำมิยากาวะนั่นเอง
เมื่อลงจากรถมาแล้ว สิ่งแรกที่สัมผัสได้คืออากาศที่เย็นขึ้นจากโตเกียวที่เราจากมา เราเดินสำรวจรอบๆ สถานี ถ่ายรูปเล่นกันซักพัก เดือนก็มาบอกว่า “เช้านี้เราจะเดินไปตลาดเช้าที่นี่กันนะ” ตลาดเช้าที่นี่ มีด้วยกันสองแห่งครับ โดยเราจะเริ่มจาก ตลาดเช้าจินยะก่อน แล้วต่อด้วยตลาดที่ใหญ่ขึ้นที่ตั้งอยู่เลียบแม่น้ำมิยากาวะ โดยที่ชื่อตลาดก็ชื่อเดียวกับชื่อแม่น้ำเลย ไม่รอช้าออกเดินกันเลย

เราเดินมาเรื่อยๆ ระหว่างทาง ในเมืองมีวัดและศาลเจ้าประปรายตามทาง พอใกล้เวลาหกโมงเช้า ก็เริ่มเห็นผู้คนออกมาวิ่งออกกำลังกาย แหม่อากาศดีแบบนี้ ใครจะอดใจไหว เดินชิล สลับกับถ่ายรูปไป ราวๆ 20 นาที ก็ถึงแล้ว “สะพานแดง” บริเวณที่ตั้งตลาดจินยะ เหมือนเป็นลานสาธารณะขนาดกลาง นอกจากมีตลาดเช้าแล้วก็ยังมีคุณลุงคุณป้า มาออกกำลังกายกัน เป็นกลุ่ม พอตลาดเปิด สิ่งที่สังเกตุคือ พ่อค้าแม่ค้าเกือบทั้งหมดเป็นผู้สูงอายุ บางทีอาจรวมไปถึงผู้ซื้อด้วยซ้ำ ของที่ขายส่วนใหญ่ ก็เป็นผักดอง ผลิตผลทางการเกษตร ดอกไม้ ฯลฯ เป็นส่วนใหญ่ โดยส่วนตัวผมชอบนะ ป้าๆ แกน่ารักดี เดินเพลินทีเดียว

จบจากที่จินยะ เราก็เดินกลับไปสถานี ทาคายาม่า แว๊บนึง เพื่อให้ไกด์อิทเจรจาเรื่องเวลารถที่เราจะต้องเดินทางต่อไปเมือง ชิราคาวะโกะ ซักครู่ (เพราะตอนเรามาถึงเป็นเวลาตี 4 ซึ่งสถานีจะเปิดทำการตอนหกโมงเช้าครับ) เสร็จแล้วเราก็เดินออกจากสถานีเพื่อไปตลาดเช้ามิยากาวะตลาดนี้คึกคักกว่าที่ตลาดเช้าจินยะมาก และแลดูเป็นตลาดเชิงท่องเที่ยวมากกว่า สิ่งที่ผมชอบในตลาดนี้คือ พื้นที่ริมแม่น้ำ ที่สบายมากกกกก ให้นั่งทั้งวันก็ได้ เราใช้เวลาอยู่ที่นี่กันจนถึงเวลา 11.00 น. ก็ได้เวลาที่ต้องเดินทางต่อแล้ว …

อีก 1 ชัวโมง เจอกันที่ “Shirakawa-Go”

14570520_10153803772792750_57708818659835315_o

14542343_10153803772642750_39592170125888056_o

14567435_10153803773192750_5575039591504122366_o

14633126_10153803773272750_8039968268321609669_o

14567498_10153803773762750_3869066357635356310_o

14608664_10153803774127750_5751282294748464881_o

14612382_10153803774147750_5843917776956626176_o

14589651_10153803774192750_6386853679936502024_o

14590152_10153803774562750_5320998264140434134_o
14633397_10153803774627750_490429603368766151_o

14612475_10153803774732750_7460082130758842127_o

14525152_10153803775297750_4562132907266803902_o

14524388_10153803775617750_3048999653356728356_o

14524975_10153803775792750_6946687881207678447_o

14612396_10153803775857750_5339942373832792039_o


14608793_10153803776252750_4641782154183198203_o

14543919_10153803776372750_2659413595360840964_o

14543959_10153803776707750_6763017678543251801_o

14525160_10153803776782750_933326604952570954_o

14608701_10153803777162750_5236044962238600376_o

14559969_10153803777437750_1800057657131049867_o

14566438_10153803777397750_4351404394989336559_o

14615831_10153803777892750_4343888916236786341_o

14570750_10153803777957750_9122585053539705254_o

14525050_10153803778212750_4543541229468407982_o

14543913_10153803779242750_4310890372841483947_o

14566482_10153803779857750_8079104774936124998_o

14566318_10153803780407750_8812346783516430360_o

14633678_10153803780902750_2567964664779960276_o

เกี่ยวกับผู้เขียน

ตุลย์ – คณิน แตงเกตุ

นักร้องนำวง ปลานิลเต็มบ้าน 

Graphic Designer

เจ้าของร้านสินค้าดีไซน์เล็กๆที่ปราณบุรี Prantone

14462796_10153792200037750_210132902863108416_n