แสงแดดอาจไม่ใช่เพื่อนรักกับชาวไทยมากนัก แต่แสงแดดในเวลากลางวันก็ทำให้เราแอ๊คทีฟทุกครั้งที่ได้ท่องเที่ยวออกจากบ้าน การสร้างพื้นที่แลนด์สเคปอย่างสระว่ายน้ำท่ามกลางต้นไม้แบบทรอปิคอลจึงเป็นหัวใจหลักในการออกแบบ Sunkiss Pool.Bed.Cafe โฮสเทลและคาเฟ่น้องใหม่ ฝีมือการออกแบบโดย คุณรณ – รณรงค์ ชมพูพันธ์ ภูมิสถาปนิก ที่ควบตำแหน่งเจ้าของไปพร้อมกัน
ขับรถออกนอกเมืองแป๊บเดียวก็ได้เที่ยวแล้ว
จากผืนที่ดินมรดกรกร้างริมคลองบ้านไทร บนถนนพุทธมณฑลสาย 1 คุณรณมองเห็นเสน่ห์จากทำเลที่อยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯ นัก บวกกับผืนที่ดินที่ซ่อนตัวอย่างน่าค้นหา จึงต้องการสร้างพื้นที่ให้ผู้คนที่ตึงเครียดจากความวุ่นวายในเมืองได้ชาร์จพลังแบบไม่ต้องเดินทางขับรถไปไหนไกล ไม่ต้องรีบออกจากบ้านรีบเช็คอินเหมือนต่างจังหวัดไกลๆ โดยมีหัวใจสำคัญ คือสระว่ายน้ำตรงกลาง เพื่อสร้างพื้นที่ส่วนกลางสำหรับทั้งผู้ใช้งานคาเฟ่และโฮสเทล
คุณรณ – รณรงค์ ชมพูพันธ์ สถาปนิกและเจ้าของ SUNKISS POOL.BED.CAFE
“ผมเริ่มจากการพยายามวางผังเป็นอันดับแรก หลังจากจัดการตามกฎหมายระยะร่นต่างๆ เราก็มาดูว่าเหลือพื้นที่เท่าไหร่ ก็เลยคิดว่าจะทำโฮสเทล โดยใช้คาเฟ่เป็นพื้นที่รีเซ็ปชั่นไปในตัว และสร้างสระว่ายน้ำเพื่อไม่ให้คนอยู่แต่ในห้อง เพราะผมอยากให้คนออกมาอยู่ข้างนอก เราเลยทำข้างนอกให้น่าอยู่มากกว่าในห้อง”
“การสร้างบรรยากาศเป็นเรื่องสำคัญมากครับสำหรับที่นี่ ต้นไม้เดิมเก็บเอาไว้ทั้งหมด ต้นไม้ใหม่ก็พวกต้มปาล์มที่เน้นสร้างบรรยากาศแบบทรอปิคัลให้ได้อารมณ์เหมือนมาพักผ่อน เพราะบ้านเราเป็นเมืองร้อน เลยอยากใช้ต้นไม้ที่อยู่กับบ้านเราได้จริง ดูแลรักษาง่าย”
ง่ายต่อการรักษา ง่ายต่อการใช้งาน
อาคารแบ่งออกเป็นสองส่วน โดยเริ่มจากทางเข้าเริ่มต้นที่มารวมกันตรงคาเฟ่ซึ่งใช้เป็นรีเซ็ปชั่นสำหรับรับแขกโฮสเทลไปในตัว และอีกส่วนคืออาคารโฮสเทลโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กสีเทาขนาด 13 ห้อง คุณรณเลือกใช้สีเทาซึ่งสอดคล้องไปกับสิ่งแวดล้อมของสีเขียวต้นไม้และสีฟ้าผืนน้ำโดยรวม เป็นสีกลางๆ ที่ไม่ขัดกับบรรยากาศพักผ่อน
ทุกพื้นที่ของที่นี่ใช้การสร้างสรรค์และจัดการแบบไม่ซับซ้อน ตั้งแต่การจัดงานสถาปัตยกรรม การเลือกวัสดุใช้ บรรยากาศสิ่งแวดล้อมโดยรอบ การดูแลรักษา เมื่อทุกองค์ประกอบสบายๆ ไม่ยาก ก็ทำให้ลูกค้าทั้งส่วนคาเฟ่และโฮสเทลสามารถใช้งานพื้นที่ส่วนกลางได้อย่างสบายใจและเป็นอิสระ
ตะแกรงเหล็กพรางสายตาเป็นอีกส่วนสำคัญที่ช่วยทั้งเรื่องการป้องกันแดดแรงในยามกลางวัน ช่วยในเรื่องความเป็นส่วนตัวของผู้พักอาศัย พร้อมกับคอนเซ็ปต์ที่ให้แสงแดดเข้าไปเล่นกับรูปด้านของอาคาร “เพราะอยากให้มันดูเหมือนบานเฟี้ยม ก็ทำในบานนี้ในส่วนคาเฟ่ให้ล้อกันด้วย ส่วนของโฮสเทลเราใช้ส่วนนี้เป็นสกรีนเพื่อป้องกันในเรื่องความเป็นส่วนตัว แล้วใช้การเลือกเจาะช่องเปิดบริเวณนั้นเป็นหน้าต่างเปิดออกสู่บรรยากาศภายนอก ซึ่งตรงนี้เราไม่ได้ทำให้มันเลื่อนได้ เพราะในความเป็นจริงเราก็ไม่ได้เลื่อนบานนั้นเป็นประจำอยู่แล้ว ถ้าทำให้เลื่อนได้ก็ต้องคิดเรื่องอุปกรณ์ประกอบที่รองรับน้ำหนักเหล็กได้ เรื่องการดูแลรักษาอีก เราใช้การเลือกหาตำแหน่งช่องเปิดที่จะใช้เป็นช่องมองวิวที่เหมาะสมมากกว่า”
ดีไซน์สู่พฤติกรรมการใช้งาน
รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ในงานออกแบบนำไปสู่พฤติกรรมการใช้งานแบบอัตโนมัติของลูกค้า อย่างการใช้สเกล 45 เซนติเมตรซึ่งพอดีกับระยะคนนั่ง กับส่วนขอบของผนังต่างๆ เช่น ขอบสระว่ายน้ำ ขอบบันได ระเบียงรอบคาเฟ่ “ผมอยากให้คนออกมานั่งข้างนอก เพราะต่อให้เป็นหน้าร้อน ที่นี่ตอนเย็นก็ยังมีลมนั่งสบาย ด้วยการจัดการบรรยากาศที่ทำให้คนอยากนั่งข้างนอก กับสเกลที่เห็นแล้วรู้เลยว่านั่งได้”
อีกรายละเอียดที่น่าสนใจคือการใช้ตะแกรงเหล็กระบายน้ำเป็นพื้นสำหรับบันได “ด้วยความที่ส่วนประกอบของอาคารเป็นเหล็กเยอะ ฟังก์ชั่นของตัวนี้ผมชอบตรงที่ว่า เวลาเราเดินบนสนามแล้วต้องย่ำขึ้นชั้นบน ตะแกรงเหล็กจะช่วยดักฝุ่นละอองลงไปหมดก่อนเข้าห้อง อีกอย่างคือง่ายต่อการทำ เพราะเป็นตะแกรงขนาดสำเร็จรูปมาแล้ว ก็หยิบเป็นเฟรมมาทำเป็นขั้นบันไดได้เลย โดยที่แทบจะไม่ต้องดูแลรักษา”
อนาคตที่คุณรณมองต่อไปสำหรับ SUNKISS POOL.BED.CAFE คือการสร้างประสบการณ์ให้กับพื้นที่ส่วนกลางแห่งนี้ให้เป็นพื้นที่กิจกรรมของผู้มีความสนใจร่วมกัน “อาจจะจัดอีเวนต์บ้างเดือนละครั้ง ฉายหนังกลางแปลง เล่นน้ำไปดูหนังไป หรือมีโฟล์กซองเล็กๆ เพื่อช่วยสร้างบรรยากาศแห่งการแบ่งปันบนพื้นที่เอ๊าต์ดอร์ได้อย่างมีความสุข
ขอบคุณ
คุณรณ – รณรงค์ ชมพูพันธ์