การถ่ายภาพเป็นศาสตร์อย่างหนึ่ง ที่หลายคนหลงใหล จึงมีคนจำนวนไม่น้อย ที่ทุ่มเวลา และแรงกายแรงใจ ไปกับการหามุมมอง รอเวลา เพื่อให้ได้ภาพที่ต้องการ… ไม่ต่างจากเด็กหนุ่มคนนี้ จิณณวัตร บริหารกิจอนันต์ หรือ จิน นักศึกษาคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จากรั้วลาดกระบัง มาสมัครฝึกงานเป็นช่างภาพกับ Dsign Something ด้วยประโยคแรกที่บอกกับเราว่า “ผมชอบถ่ายตึกครับ…”
ทั้งหมดนี้คือ ภาพประทับใจจากการท่องเที่ยวไปยังสถานที่ต่างๆ ผ่านมุมมองหลังเลนส์ ที่ใช้ภาพถ่ายแทนตัวหนังสือในการเล่าเรื่องการเดินทางของเขา ไปพร้อมๆกับดวงอาทิตย์ ที่หมุนเปลี่ยนทิศจากตะวันออกไปตะวันตก เรื่องราวมากมายก็ผันแปรไปตาม แสง และ เงา
แสง เงา และโอกาส
แสงที่รอดผ่านเข้ามาในช่องว่างระหว่างตึก หรือแสงที่ถูกตึกสูงในเมืองบดบัง แสงที่สาดส่องลงมาได้ไม่ทั่ว ทำให้เกิด “ความแตกตาง” เหมือนแสงที่จงใจส่องลงมาเฉพาะพื้นที่นั้นๆ เปรียบเสมือนกับ”โอกาส” ที่มีอยู่มากมาย แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีสิทธิ์ได้รับโอกาสนั้น
“สูง”
การอยู่ให้สูง สูงกว่าที่ตึกอื่นๆ ก็จะได้รับแสงยามเช้าก่อนตึกที่ต่ำกว่า
“เวลา”
แสง การเคลื่อนตัวของแสงตามธรรมชาติ ขึ้นอยู่กับเวลา เราไม่สามารถทำให้มันเร็วขึ้นหรือช้าลงได้
“จังหวะ”
จังหวะของแสงและเงา
“โดดเด่น”
แสง สร้างสิ่งที่ “แตกต่าง” ให้เป็นสิ่งที่ “โดดเด่น”
“มีค่า”
แสงทำให้สิ่งที่ดูไม่มีค่า มีค่า ขึ้นมาได้
“ในเงา”
การอยู่ในเงา อาจทำให้เราเห็นแสงได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
“หลังแสง”
แสงยิ่งสว่างมากเท่าไหร่ เงายิ่งเข้มขึ้นเช่นกัน
“เท่ากัน”
ไม่มีที่ใดได้รับแสงตลอดเวลา
“เปิดรับ”
เมื่อแสงส่องลงมา เรามีสิทธิเลือกที่จะเปิดรับมันหรือปิด
จิน-จิณณวัตร บริหารกิจอนันต์
ภาพถ่ายหนึ่งภาพ ถึงแม้จะเป็นภาพนิ่งๆ ไม่มีเสียง แต่ภาพถ่ายก็สามารถบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นได้เป็นพันๆคำ เพราะภาพถ่ายเป็นตัวแทนการเล่าเรื่องเหตุการณ์ความประทับที่เกิดขึ้น ณ เวลานั้นๆ ซึ่งไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี แต่เมื่อใดที่เราหยิบภาพเหล่านั้นขึ้นมาดู มันก็จะพาเราย้อนเวลากลับไปในเหตุการณ์เมื่อครั้งนั้นได้เสมอ
ติดตามผลงานอื่นๆของจินได้ที่ Jinnbor